Pilih kasih itu satu normaliti kah?

in the name of Allah The Most Beneficent The Most Merciful

Salam.

Di tengah2 malam ini, semasa sibuk men'studi'kan diri untuk subjek operation management, saya tiba-tiba tergerak hati untuk membuka blog. aneh la kan bila internet tiba2 elok dan agak laju sikit daripada kura-kura lumba lari (seperti yang selalu tu lah!).

minggu lepas, vitamin cik B saya habis. tak tentu arah dibuatnya si kecil tu bila tak ada pellet yg selalu ia makan. arnab pun boleh naik bosan rupanya bila asyik disuap dgn carrot kuning tu.

dipendekkan cerita, akhirnya berjaya beli pellet yg dicari-cari. kebetulan sdg mencari cage yg lebih bsr sbb rasa kasihan bila 'dia' terpaksa tinggal dalam bakul kecil saja selama 2 minggu ini.(atau lebih, x ingat dah.)

dan rasa macam tertarik hati pulak la nak belikan seekor lagi arnab. konon2 kesian lah ni sbb B ni tak ada kawan. pilih punya pilih, beli lah seekor angoria berwarna kelabu.

sekarang, ada sepasang dah kat rumah ni.

Tapi....sepanjang 2 hari pertama si angoria (yg dinamakan montel) ni tinggal di sini, jiwa saya yg elok2 sudah tenang, kembali berserabut!

rupa2nya si montel ni berbeza amatlah dgn cik B. seperti langit dgn bumi. sampai saya hampir mati akal dibuatnya, mengenangkan perangainya yg teramat hyper dan degil!

habis makanan di dalam bekas di kuis2nya keluar. air di dalam bekas ia tumpahkan, bila diberi sayur, tak mahu berkongsi dgn B. entah kenapa ia buat perangai. dahla dikala2 itu pula otak sedang serabut dengan pelbagai perkara lain.

fikir saya, oh mungkin dia tak biasa lagi kot. tmpat baru, mesti rasa insecure lagi nih. tapi saya sudah hilang sabar. bila setiap kali bekas air tu dia tumpah kan dan makanan di dalam bekas dia kuis2 keluar dari bekas. satu hari itu, saya marahkan dia sambil pegang dia kuat2 tak mahu lepas sb dia ni sgt kuat meronta-ronta.

kemudian, saya keluarkan bekas air dan makanan selama 1 jam. sbg denda dan geram dgn perangai nakal dan degil dia. bila difikir-fikir balik, sy tergelak sorang2. marah binatang mcm marah manusia la pulak.

mungkin sbb sy membanding-bandingkan dia dgn B. maka, tanpa sedar sy yg tak berlaku adil dgn montel. Sy terlupa yg B ini sy ambil dr kg, yg sejak kecilnya sudah biasa dgn kehadiran manusia. yg sejak kecilnya sudah biasa dibelai2 dan dimanja2. sudah biasa kdg2 mkn bersuap. maka bila sy larang, dia seolah-olah fhm. bila sy pesan jgn buat perangai hr ni sb sy busy smpai malam, dia diam saja tanpa masalah di dlm bakulnya bersama makanan yg cukup. walaupun bakul tu tak bertutup. dan dia bole saja lompat keluar bila2 masa.

tapi montel yg sy beli dari petshop ini tidak begitu. dia sgt defensive pertama kali sy bawa ke sini. memanjat-manjat di dalam cage seolah-olah ingin sgt keluar dr situ. tentulah sifatnya berlainan krn tinggal di petshop, siapa pula yg mahu layan dan manja2kan dia bila ada byk lg arnab lain di situ. siapa pula yg mahu bercakap2 dan berbual2 dgnnya mcm yg selalu sy buat bila bersama B kan? tak kuasa la pulak tuan punya kedai petshop tu nk buat mcm ni. bila saja housemate2 sy dtg melawat, sy perasan yg matanya memandang2 seolah-olah takut. dan bila saya angkat dan pegang, dia menggelupur dgn agresifnya bersama jantung yg berdegut sgt laju. kesian2.

cuma yg saya nak ketawa, si montel ni mcm fhm2 aje bila saya marah sgt dgn perangai dia yg nakal ni. sbbnya, lepas saja sy membebel2 mengalahkan mak orang di depan cage tu, dia pun buat perangai dgn memanjat-manjat dinding. masuk dlm bekas air. dan tumpahkan makanan dlm bekas. bila dah penat, baru dia duduk diam. haih, saba je lah!

disebabkan tak tahan, sy telefon mak, dan beritahu tntng montel. sy fikir, hujung minggu ni mahu pulang dan hantar dia ke kg saja. biar dia belajar jadi arnab kg dan tinggal ramai2 bersama arnab2 lain dlm 1 cage besar. mahu tgk dia masih buat perangai lg atau tidak selepas tu.

tapi kata-kata mak buatkan sy berfikir semula. ye, tentang perbezaan hidup B dan montel sejak lahir. maka tentu saja montel akan ambil masa utk menjadi seperti B, bergantung kpd bagaimana cara tuannya menjaganya. betul tak?

jadi, instead of meletakkan standard yg sama pd montel, sy mula menggunakan taktik lain untuk membuatkan montel rasa selesa dgn tmpt barunya ini. disebabkan dia tak biasa dipegang dan dimanja2, maka saya pastikan setiap hari saya pegang dia dan biarkan dia bermain-main di atas riba saya. plg kurang sekali sehari, sebelum tidur. dan akan pesan & katakan pada dia spy jgn nakal2 sambil usap2 kepalanya semasa dia di atas riba saya. sambil2 saya berselawat dan bacakan al fatihah dan sapukan pada kepalanya spy dia tidak berasa terlalu takut & menjadi hyper.

huhu...

tak tahulah cara ni betul atau tidak, tapi yg pasti hari ke-3 & 4, montel sudah mula okey dan tenang sikit. sekarang sudah tak nakal & hyper. buat sy rasa syg pula nak hantar dia blk kg. tsk, tsk..

dan malam ni, sy terfikir....mcm mana bila sudah ada anak nanti? akan jadi beginikah ? kita selalu tgk di tv, drama2 tntng ibu atau ayah yg pilih kasih. selalu melebih2kan anak yg pd pandangan mereka telah berjaya mengikut acuan didikan mereka dan tidak dpt menerima bila saja ada anak2 yg tidak dapat memenuhi kehendak @ harapan impian mereka. anak itu pasti disisihkan. kemudian bila memberontak, terus saja dipatahkan dgn cara yg plg keras dan dihukum dgn seberat-berat hukuman tanpa mahu melihat apa yg tersirat di sebalik yg tersurat.

dari kisah arnab ni, sy rasa..kemungkinan besar sy ada tendency utk meletakkan standard yg sama pada setiap anak2 sy tanpa sedar yg mereka berbeza. saya kena sedar sekarang dan belajar dari apa yg sy lalui dgn B dan montel.

Pengajaran berharga hari ini. untuk masa depan.


With Love,
iNz